پروین در سوم فروردین ماه 1320، در آستانه سی و پنج سالگی، بیمار شد و در پانزدهم همان ماه، شاید به جهت مرض حصبه، درگذشت و در صحن حضرت معصومه ـ [ علیهماالسلام ] ـ در قم و در مقبره خانوادگی اش، در کنار پدر به خاک سپرده شد. بر سنگ مزار او شعری است که خود سروده است:
این که خاک سهیش بالین است اختر چرخ ادب پروین است
گرچه جُز تلخی از ایّام ندید هر چه خواهی سخنش شیرین است
صاحب آن همه گفتار امروز سائل فاتحه و یاسین است
,خاک ,ـ ,پروین ,گرچه ,ایّام ,و در , ,است ,پروین است , گرچه
درباره این سایت